In Puerto Rico overlijden gemiddeld twee mensen per jaar aan kogels die in de lucht worden geschoten tijdens het Oud & Nieuw feest. Nederlanders kijken graag neer op dit soort culturen. Want ja, welke gek schiet er met een wapen in de lucht?! Toch zijn er ook in ons land regelmatig doden te betreuren door (illegaal) vuurwerk en andere gevaarlijke tradities, zoals dit jaar in Haaksbergen toen een klaphamer uit elkaar spatte. Sterker nog, het aantal gewonden in ons land overstijgt het Puerto Ricaanse gemiddelde met grote cijfers.
In het Zuid-Amerikaanse land wonen ruim drie miljoen mensen. Naast het gemiddelde van twee doden, vallen er jaarlijks ook 25 gewonden te betreuren door neervallende kogels. In Nederland is het aantal vuurwerkslachtoffers echter vele malen hoger. Zelfs als we ons beperken tot de minderheid, die op de spoedeisende hulp belandt, komt ons land op een gemiddelde van 498 per jaar. Dat betekent dat Nederland, ondanks slechts zes maal zoveel inwoners, minstens twintig maal zoveel gewonden heeft.
Natuurlijk hebben ze in Puerto Rico ook nog andere gevaarlijke oudejaarstradities, maar dat geldt voor ons ook. Denk maar aan al die aangestoken vuren. Het gaat me nu om de vergelijking tussen hun extreme kogels en het door ons gebagatelliseerde vuurwerk. En wat zijn wij nuchtere Hollanders gek op ons vuurwerk. Zelfs tijdens het verbod van de afgelopen twee jaar, blijven we het Puerto Ricaanse aantal kogelslachtoffers ruim voor. Dan weet je dat je wordt omringd door een heleboel idioten, die vrij spel hebben dankzij een error in de cultuur en een lakse overheid.
Klaphamerdode
Uit een recent onderzoek, in opdracht van de regering, blijkt ook dat maar liefst veertig procent van de slachtoffers op de spoedeisende hulp bestaat uit omstanders. Dat gold ook voor het twaalfjarige jongetje dat afgelopen oudejaarsdag in Haaksbergen overleed. Het ongeluk gebeurde toen iemand een klaphamer liet vallen. Met een mengsel van zwavel en natriumchloraat of magnesiumpoeder creëer je een harde knal zodra je daar een hamer op laat neerkomen. Het is een middeleeuws ogend apparaat dat, net als carbidschieten, vrij populair is in bepaalde delen van Nederland. Vanwege het vuurwerkverbod winnen deze activiteiten bovendien steeds meer terrein. Hoewel het al langer bekend was dat deze twee tradities ongelukken veroorzaken, zijn ze nog altijd legaal.
Formeel heeft de man die het ongeluk met de klaphamer veroorzaakte dus niets verkeerd gedaan. “Een ongeluk kan immers altijd gebeuren”, zeggen we dan volgens een andere Nederlandse traditie die van mij mag verdwijnen. Maar ik kan wel iets zeggen over de absurditeit van deze hobby. Ik snap heel goed dat deze man voor het leven is getekend. Hij heeft dit nooit gewild, echt, ik snap het. Daarom ben ik ook niet voor een zware straf. Maar ik wil wel oproepen tot een verandering van onze cultuur. En dan zijn harde woorden soms nodig.
Harde woorden
Dus, daar sta je dan. Er is een jongetje dood, omdat jij “poef” wilde horen. Sorry, maar ik kan er gewoon niet bij hoe absurd en zinloos dit allemaal is, dus ik ga het herhalen. Omdat jij een hele grote “pang” moest doen, liet je zo’n middeleeuws ding vallen op een explosief poeder, daar waar kinderen omheen staan? Hoe dan?!
Ik hoor sommigen denken: “autorijden veroorzaakt nog veel meer doden, hypocriet!” Maar dat is appels vergelijken met peren. Zelfs wanneer autorijden niet nuttig is, praten we nog steeds over een zo veilig mogelijk gemaakte handeling. Het doel van autorijden is ook niet het opzoeken van gevaar of sensatie. Wanneer dit wel gebeurt, bijvoorbeeld door te hard te rijden, zijn er juridische consequenties. Ook rijden we extra voorzichtig met kinderen in de buurt, door alerter te zijn en allerlei signalen rondom scholen te plaatsen. Bij carbidschieten en klaphamertje gooien, hebben we het over een nutteloos gebeuren – alla het lukraak in de lucht schieten van kogels – waarvan iedere gek snapt dat er dingen kunnen gaan rondvliegen. En omdat de overheid dit legaal noemt, is zij laks geweest in het op waarde schatten van dit probleem.
Collectieve plicht
Ben ik onredelijk? Misschien ben jij het probleem, omdat je denkt als een individualist. Ik denk meer in collectieve plichten, die verder gaan dan het thuis weggooien van je plastic bekertje. We moeten naar elkaar omkijken op gebied van veiligheid, zelfs als er bij ons nooit ongelukken gebeuren. We hebben namelijk ook een collectieve cultuur, die door de eeuwen heen werd ingekleurd, dus waarom geen collectieve plicht om die cultuur schoon te houden van verkeerd voorbeeldgedrag? We moeten afstekers van gevaarlijk vuurwerk gaan zien als één lichaam, dat collectief slachtoffers maakt. Alleen dan kan die groep zich niet langer verstoppen achter het feit dat het op individueel niveau meestal goed gaat.
Het moet dan ook afgelopen zijn met het gehuil over tradities die ons worden “afgenomen”. Als iets niet deugt, moet je ermee kappen. Het interesseert me niets dat je familie al 300 jaar zonder incidenten projectielen over een weiland schiet. Ik wijs ook graag de vinger naar alle mensen die groot (illegaal) vuurwerk afsteken. Je houdt namelijk iets in stand dat slachtoffers maakt. Breng dus vandaag nog je achterlijke carbidspeelgoed en je stress verminderende klaphamertje naar de sloop en stop met het aankopen van groot knalvuurwerk. Want naast slachtoffers maken, kwetst het collectief waar jij lid van bent ook jaarlijks veel mensen en dieren. Dat kleutercollectiefje moet beseffen dat zij niet alleen is op de wereld. (Huis)dieren zijn een halve week doodsbang, duizenden mensen durven niet naar buiten en je verontreinigt het milieu. En dat allemaal omdat jij “piefpaf” wilt doen.
Wie het hiermee eens is, roep ik op om hun lokale en nationale vertegenwoordigers in de politiek aan te schrijven met een soortgelijk beklag. Houd je vast aan het goede nieuws dat het aantal vuurwerkslachtoffers sinds 2013 daalt.¹ Maar pak nu ook door, zodat onze cultuur misschien over een paar decennia gevrijwaard is van mensen die zelf vuurwerk willen afsteken.
Een eerdere (ingekorte) versie van dit artikel werd reeds gepubliceerd op The Post Online.